Το 46π.Χ. η Θράκη γίνεται Ρωμαϊκή επαρχία με πρωτεύουσα την Πέρινθο. Στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας οι κάτοικοι της Θράκης γίνονται φιλόνομοι και φιλειρηνικοί με κύριες ασχολίες την γεωργία και την κτηνοτροφία.
Η Θράκη αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς εξ αιτίας της βελτίωσης του οδικού δικτύου που συνέδεε την εποχή εκείνη τις μεγάλες πόλεις με
την θάλασσα και την κεντρική Ευρώπη. Ο μεγαλύτερος δρόμος ήταν η Εγνατία οδός που ξεκινούσε από το Δυρράχιο και έφθανε στο Βυζάντιο. Η βελτίωση του οδικού δικτύου πέρα από την οικονομική ανάπτυξη που προσέφερε επιτάχυνε και τον ρυθμό του εξελληνισμού και ειδικότερα στην περιοχή της Βόρειας Θράκης. Η γλωσσική πολιτική που ακολουθούσαν οι Ρωμαίοι και που την χαρακτήριζε η αναγνώριση της πολυγλωσσίας βοήθησε στην ολοκλήρωση του γλωσσικού εξελληνισμού και η Ελληνική γλώσσα να επικρατήσει έναντι της Λατινικής.
Σταθμός στην ιστορία της Θράκης υπήρξε η εξάπλωση του Χριστιανισμού και η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. Το κέντρο του Ελληνισμού από την νότια Ελλάδα μεταφέρθηκε στην Μακεδονία και τη Θράκη. Η Θράκη απετέλεσε για αιώνες την ασπίδα της Βασιλεύουσας, γι αυτό και γνώρισε πολυάριθμες επιδρομές και καταστροφές με αποτέλεσμα οι Θράκες να γνωρίσουν αληθινή γενοκτονία και να γευθούν την επίγεια κόλαση.
Αρκετοί αυτοκράτορες του Βυζαντίου είναι Θρακιώτες, όπως ο Μαρκιανός, ο Λέων Α'., ο Βασίλειος Α και ο Ιωάννης Βατατζής. Τα βυζαντινά μνημεία τη; Θράκης και σήμερα ακόμη εκφράζουν έντονα το μεγαλείο της Βυζαντινής εποχής, Ο Ιερός ναός της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, το κάστρο του Διδυμοτείχου και άλλα. Όσο άντεχε η Θράκη άντεχε και η Βασιλεύουσα. Το 1348 μΧ. Εισέβαλαν για πρώτη φορά οι Τούρκοι στη Θράκη. Ηττήθηκαν όμως από τον αυτοκρατορικό στρατό και απεσύρθησαν. Το 1361 όμως επανέρχονται και πάλι και καταλαμβάνουν το Διδυμότειχο και την Αδριανούπολη.
Η πτώση της Αδρανούπολης το 1362 συνεκλόνισε τον Ελληνικό κόσμο όσο τον συνεκλόνισε και η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Ακούστε πως θρηνεί κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συμπατεριώτες, η λαϊκή μούσα το κούρσεμα της Αδριανούπολης.
Τα αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης
Κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι
Κλαίγουν την Αδριανούπολη την πολύ κουρσεμένη
Όπου την εκουρσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου
Του Χριστουγέννου για κερί, και του Βαγιού για Βάγια
Και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη.
Η Θράκη αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς εξ αιτίας της βελτίωσης του οδικού δικτύου που συνέδεε την εποχή εκείνη τις μεγάλες πόλεις με
την θάλασσα και την κεντρική Ευρώπη. Ο μεγαλύτερος δρόμος ήταν η Εγνατία οδός που ξεκινούσε από το Δυρράχιο και έφθανε στο Βυζάντιο. Η βελτίωση του οδικού δικτύου πέρα από την οικονομική ανάπτυξη που προσέφερε επιτάχυνε και τον ρυθμό του εξελληνισμού και ειδικότερα στην περιοχή της Βόρειας Θράκης. Η γλωσσική πολιτική που ακολουθούσαν οι Ρωμαίοι και που την χαρακτήριζε η αναγνώριση της πολυγλωσσίας βοήθησε στην ολοκλήρωση του γλωσσικού εξελληνισμού και η Ελληνική γλώσσα να επικρατήσει έναντι της Λατινικής.
Σταθμός στην ιστορία της Θράκης υπήρξε η εξάπλωση του Χριστιανισμού και η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. Το κέντρο του Ελληνισμού από την νότια Ελλάδα μεταφέρθηκε στην Μακεδονία και τη Θράκη. Η Θράκη απετέλεσε για αιώνες την ασπίδα της Βασιλεύουσας, γι αυτό και γνώρισε πολυάριθμες επιδρομές και καταστροφές με αποτέλεσμα οι Θράκες να γνωρίσουν αληθινή γενοκτονία και να γευθούν την επίγεια κόλαση.
Αρκετοί αυτοκράτορες του Βυζαντίου είναι Θρακιώτες, όπως ο Μαρκιανός, ο Λέων Α'., ο Βασίλειος Α και ο Ιωάννης Βατατζής. Τα βυζαντινά μνημεία τη; Θράκης και σήμερα ακόμη εκφράζουν έντονα το μεγαλείο της Βυζαντινής εποχής, Ο Ιερός ναός της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, το κάστρο του Διδυμοτείχου και άλλα. Όσο άντεχε η Θράκη άντεχε και η Βασιλεύουσα. Το 1348 μΧ. Εισέβαλαν για πρώτη φορά οι Τούρκοι στη Θράκη. Ηττήθηκαν όμως από τον αυτοκρατορικό στρατό και απεσύρθησαν. Το 1361 όμως επανέρχονται και πάλι και καταλαμβάνουν το Διδυμότειχο και την Αδριανούπολη.
Η πτώση της Αδρανούπολης το 1362 συνεκλόνισε τον Ελληνικό κόσμο όσο τον συνεκλόνισε και η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Ακούστε πως θρηνεί κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συμπατεριώτες, η λαϊκή μούσα το κούρσεμα της Αδριανούπολης.
Τα αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης
Κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι
Κλαίγουν την Αδριανούπολη την πολύ κουρσεμένη
Όπου την εκουρσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου
Του Χριστουγέννου για κερί, και του Βαγιού για Βάγια
Και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου