Οι κάτοικοι της Μηλιάς και του Θεραπειού, πριν γίνει η γέφυρα του φράγματος, περνούσαν μεγάλη ταλαιπωρία, γιατί τα περισσότερα χωράφια τους βρίσκονταν πέρα από το ποτάμι στην περιοχή Γαλήνης. Αν όλοι οι αγρότες ξυπνούσαν στις 6 η ώρα το πρωί, αυτοί έπρεπε να ξυπνούν στις 4 ,να πηγαίνουν με το κάρο στο ποτάμι , να περιμένουν τη σειρά τους και να περνούν με τη βάρκα απέναντι .
Το τραγικό γεγονός συνέβη το 1948
κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και μου το διηγήθηκε ο κ. Μπαντούδης Δημήτρης. Πολλοί κάτοικοι της Μηλιάς και του Θεραπειού πήγαν και έμειναν στον Κυπρίνο από το φόβο της επίθεσης των ανταρτών, γιατί εκεί είχε στρατό και αστυνομία (στην ασφάλεια όπως έλεγαν). Έπρεπε όμως κάθε πρωί να πηγαίνουν στα χωριά τους Μηλιά και Θεραπειό ,γιατί εκεί είχαν τα ζώα τους και τα χωράφια τους.
Έτσι λοιπόν ένα πρωινό ανέβηκαν στη βάρκα (καϊκι το λέγανε τότε) πολλοί περισσότεροι από όσους θα μπορούσαν να μεταφερθούν.
Οι καϊκτσήδες έσπρωχναν τη βάρκα με τα κοντάρια, αλλά κάπου στη μέση της διαδρομής άρχισε να μπάζει νερά από τη μια μεριά λόγω μεγάλου βάρους.
Έτρεξαν όλοι προς την άλλη μεριά με αποτέλεσμα να αναποδογυρίσει η βάρκα.
Όσοι ήξεραν κολύμπι γλίτωσαν, αλλά 15 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά, πνίγηκαν .
Το γεγονός συγκλόνισε την περιοχή τότε και οι μεγαλύτεροι το θυμούνται ακόμα.
κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και μου το διηγήθηκε ο κ. Μπαντούδης Δημήτρης. Πολλοί κάτοικοι της Μηλιάς και του Θεραπειού πήγαν και έμειναν στον Κυπρίνο από το φόβο της επίθεσης των ανταρτών, γιατί εκεί είχε στρατό και αστυνομία (στην ασφάλεια όπως έλεγαν). Έπρεπε όμως κάθε πρωί να πηγαίνουν στα χωριά τους Μηλιά και Θεραπειό ,γιατί εκεί είχαν τα ζώα τους και τα χωράφια τους.
Οι καϊκτσήδες έσπρωχναν τη βάρκα με τα κοντάρια, αλλά κάπου στη μέση της διαδρομής άρχισε να μπάζει νερά από τη μια μεριά λόγω μεγάλου βάρους.
Έτρεξαν όλοι προς την άλλη μεριά με αποτέλεσμα να αναποδογυρίσει η βάρκα.
Όσοι ήξεραν κολύμπι γλίτωσαν, αλλά 15 άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά, πνίγηκαν .
Το γεγονός συγκλόνισε την περιοχή τότε και οι μεγαλύτεροι το θυμούνται ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου